زیر سنگینی بار معصیت خم می شویم

زیر سنگینی بار معصیت خم می شویم

روی دوشت کوله باری مملو ازغم می شویم

انتظارِ انتظار از ما نداری ، وای ما

پرده برداری شود ، رسوای عالم می شویم

گرچه می دانم چرا دلواپسی آقا ! ولی

غصه ی ما را نخور، یک روز آدم می شویم

ما که با خشکیدگی چشمه های چشممان

روضه ی جدت که باشد مثل زمزم می شویم
.
.
.

دوستت داریم اما حیف عاشق نیستیم...
بعد از این عمری اگر باقی ست کم کم می شویم