لحظها عریانند

لحظہ‌ها عُریانند ؛
به تنِ لحظہ‌ی خود جامه‌ي
اندوه مَپوشان هرگز
دیدگاه ها (۲۱)

آسمان تاریڪ و تاریڪ‌تر مي‌شود سیاهی و کبودی در رقابت‌انداما ...

‏و من سرزمینی را تصور می‌کردم که تنها قانونش این است که خودت...

رمز و راز وجود انسان فقط در زنده ماندن نیست، بلکه در یافتن چ...

نه تو مي‌مانی نه اندوهو نه هیچ یک از مردم این آبادیبه حباب ن...

به حباب لب یک رود قسمو به کوتاهی آن لحظه شادی که گذشت غصه هم...

میگه که نه ما مـی مانیمنـه انـدوهو نه هیچ یک از مردم این آبا...

زیباترین قسم سهراب سپهری:به حباب نگران لب یک رود قسم، و به ک...

در حال بارگزاری

خطا در دریافت مطلب های مرتبط