چه نشسته ای که فنجان دقایقت لبریز

چه نشسته ای که فنجانِ دقایقت لبریز
بی حوصلگی شده و فکرهای بیهوده
به جانِ آرامشت افتاده اند پیاده روهای
این شهر انتظارِ گام های آرام تو را می کشند
و آغوش فراغت ها به روی خستگی های
تو باز است چه کتاب ها که می شود
بخوانی و چه چایی ها که می شود بنوشی
چه نشسته ای که زندگی دارد از دهان می افتد
با همین چیزهای ساده می‌شود شاد بود
و لذت برد از زندگی گاهی باید سادگی را
در آغوش گرفت و آرام شد باور کنیم
که هیچ تجملی آرامش فوق العاده ای
که از بیرون به نظر می‌رسد را ندارد.

#عصرتون_دوستداشتنی💛