ادامه پست قبل

ادامه پست قبلى....
اى به دلهاى ما امير بيا. وارث غربت غدير بيا

34 قدم تا غدير.....

دلايل و نصوص بر جانشينى امير مومنان على(ع) به قدرى فراوان است که ميتوان ده ها کتاب مفصل در مورد ان و شرحش نگارش کرد.
1) حديث يوم الانذار:
"بستگان. نزديک خود را از عذاب الهى بيم ده, پر و بال پر مهر و مودت خود را بر افراد با ايمان بياور واگر با تو از در مخالفت وارد شدند,بگو من از کارهاى شما بيزارم"
پيامبر پس از گذشت سه سال دعوت همگانى خود را از طريق خويشاوندان آغاز نمودند و به على (ع) دستور دادکه 45 نفر از شخصيت هاى بزرگ بنى هاشم را براى ضيافت نهار دعوت کند,مجلس اول با سخنان سبک ابولهب به پايان رسيد و فرداى انروز ضيافت ديگرى ترتيب داده شد وهمه ميهمانان بجز ابولهب مجدد دعوت شدند.
پيامبر بعد از صرف نهار سخنان خود را اغاز نمودند و بعد از دعوت مکث نمودند تا ببينند چه کسى پاسخ مثبت ميدهد.درين موقع ناگهان على (ع) که سن او از 16 تجاوز نميکردسکوت را درهم شکست و برخاست و رو به پيامبر کرد و گفت:"اى پيامبر خدا تو را درين راه يارى ميکنم"
اين قضيه سه مرتبه تکرار شد وفقط على(ع) اعلام امادگى نمود,در اين موقع پيامبر(ص) دست خود را بر دست على (ع) زد و جمله تاريخى خود را در مجلس بزرگان بنى هاشم درباره على(ع) القا نمود و فرمود:
"هان اي خويشاوندان و بستگان من! بدانيد که على(ع) برادر و وصى و خليفه من در ميان شماست"
بنا به نقل سيره حلبى دو لفظ ديگر نيز افزود و گفت:
" و وزير و وارث من نيز ميباشد"
مدارک اين سند تاريخى:
اين سند تاريخى را گروهى از محدثان و مفسران شيعه و غير شيعه بدون کوچکترين انتقاد از متن. و سند ان نقل کرده و از مناقب و فضائل امام دانسته اند که به برخى از انها اشاره ميکنم:
1- طبرى در تاريخ خود ج2 ص216 نقل ميکند که پيامبر فرمود:
فايکم يوازرنى على هذا الامر,على ان يکون اخى و وصيى و خليفتى فيکم؟
سپس ميگويد پيامبر دست بر گردن على(ع) نهاد و فرمود:
ان هذا اخى و وصيى و خليفتى فيکم فاسمعوا له و اطيعوا
اين حديث را به اين صورت گروهى از دانشمندان اهل تسنن نقل کرده اند از قبيل:
-ابوحعفر اسکافى مولف نقض العثمانيه
-برهان الدين محمد بن محمد مکى مغربى در کتاب انباء نجباء الانباء
-ابن الاثير جزرى در تاريخ الکامل
-شهاب الدين خفاجى در شرح الشفاء
-خازن علاءالدين بغدادى در تفسير خود
-استاد محمد حسين هيکل در حياه محمد

ادامه در پست بعدى....