یادم باشد حواسم به تک تک گلدانهایم باشد

یادم باشد حواسم به تک تکِ گلدانهایم باشد...
که دریغ نکنم مهر را ،عشق را از برگهای سبز و سرشارشان!یادم بماند آسمان را با هر رنگ و حالتی،وسیع ترین بدانم...که این آسمان همیشه با حالِ من جور در می آید!
هر روز یادم باشد،آدمها را بیشتر دوست بدارم؛
دوست داشتن،بدونِ قید و شرط...
از آن مدلِ جذابِ بی اما و اگر،گاهی بی دلیل
و منطق!
یادم باشد روزگار،بی چرخِ دیوانگی گاهی درست نمی چرخد ؛
که بی خیالی برشِ نابی از زندگی ست!
یادم باشد بهانه های خوش رنگ و لعابِ "حواس پرتی"همیشه
نزدیک اند!
و دنیا با آدم های حواس جمع ؛ اغلب بهتر راه می آید،
با همان نیمه ی مهربان و عاقلانه اش!