کاش چون پاییز بودم ، کاش چون پاییز بودم... کاش چون پاییز خاموش و ملال انگیز بودم ... برگهای آرزوهایم یکایک زرد میشد... آفتاب دیدگانم سرد میشد... ( فروغ فرخزاد)