منتظر نباش

کسی که تو رو بدجور شکسته
بیاد و ترمیمت کنه.
این بزرگترین توهم دنیاست که فکر کنی همون آدمی که زهر رو بهت داده، پادزهر رو هم داره و بهت میده!
آدم بالغ می‌پذیره که اون آدم بخشی از "درد" بود، نه بخشی از "درمان".
درمان توی دست‌های خودت و توی ساختن دوباره‌ی زندگیته، نه توی بازگشت اون آدم.