در این هوا هوس نمیگنجد!

یک روز مانده بود به عید قربان. عباس باید انتخاب می‌کرد. قولی که به همسرش داده بود را عملی کند یا درخواست پدرش را بپذیرد؟
خودش را به حج برساند و چشمان منتظر همسرش را خوشحال کند یا برای اجرای نقش حضرت اسماعیل در تعزیه هرساله پدرش به قزوین برود؟

اما تصمیم عباس فراتر از این‌ها بود.
عباس پرواز بر آسمان‌ بلند ایران را بر همه‌ی خواسته‌های خوب فردی ترجیح داد.

می‌دانست اگر نباشد کارها خوب پیش نمی‌رود. اگرچه پرواز مانع حضور در مکه شد اما پدرش را سربلند کرد، عباس نقش اجرا نکرد بلکه خودش همچون *اسماعیل*، ذبح شد.

حج نرفت اما بر فراز ابرها *لبیک* گفت و
قربانی عیدقربان شد تا ایران، عزیز بماند و
عیدی مردمانش عزا نشود.

وَفَدَيْنَاهُ بِذِبْحٍ عَظِيمٍ (سوره صافات _107)
ما ذبح عظیمی را فدای او کردیم
✍️به قلم نویسنده‌ی ارجمند، فائضه غفارحدادی

🔥#فرزند_ایران
@farzandeIRAN_ir