بگذارید من بمیرم بعد...

حسینیه جماران محل سخنرانی های امام، اون موقع این شکلی بود!
آجر خالی...
بدون کمترین تشریفات
کشور در حال جنگ بودیم و عموم مردم امکانات خوبی نداشتند
او میخواست مثل مردمش باشه!
اعضای دفتر بدون هماهنگی با ایشون تصمیم گرفتند لا اقل روی آجر ها رو گچکاری کنن
بنا ها که آمدنداز سرو صداها
قضیه رو متوجه شد...
به فرزندش حاج احمدآقا فرمود:
بگذارید من بمیرم بعد این کارها رو انجام بدید!
هیچی دیگه ،بناها رفتند..