ا

ﺑﻪ ﻳﮏ ﭘﻠﮏ ﺗﻮ ﻣﯽ ﺑﺨﺸﻢ ﺗﻤﺎﻡ ﺭﻭﺯﻫﺎ ﻭ ﺷﺒﻬﺎ ﺭﺍ
ﮐﻪ ﺗﺴﮑﻴﻦ ﻣﯽ ﺩﻫﺪ ﭼﺸﻤﺖ ﻏﻢ ﺟﺎﻧﺴﻮﺯ ﺗﺒﻬﺎ ﺭﺍ
ﺑﺨﻮﺍﻥ! ﺑﺎ ﻟﻬﺠﻪ ﺍﺕ ﺣﺴّﯽ ﻋﺠﻴﺐ ﻭ ﻣﺸﺘﺮﮎ ﺩﺍﺭﻡ
ﻓﻀﺎ ﺭﺍ ﻳﮏ ﻧﻔﺲ ﭘﺮ ﮐﻦ ﺑﻪ ﻫﻢ ﻧﮕﺬﺍﺭ ﻟﺒﻬﺎ ﺭﺍ
ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﺁﻭﺭ ﺩﻝ ﻣﻦ ﺭﺍ ﭼﻪ ﮐﺎﺭﺕ ﺑﺎ ﺩﻝ ﻣﺮﺩﻡ!
ﺗﻮ ﻭﺍﺟﺐ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺟﺎ ﺁﻭﺭ ﺭﻫﺎ ﮐﻦ ﻣﺴﺘﺤﺒﻬﺎ ﺭﺍ
ﺩﻟﻴﻞ ﺩﻝ ﺧﻮﺷﻴﻬﺎﻳﻢ! ﭼﻪ ﺑﻐﺮﻧﺞ ﺍﺳﺖ ﺩﻧﻴﺎﻳﻢ!
ﭼﺮﺍ ﺑﺎﻳﺪ ﭼﻨﻴﻦ ﺑﺎﺷﺪ؟ ... ﻧﻤﯽ ﻓﻬﻤﻢ ﺳﺒﺒﻬﺎ ﺭﺍ
ﺑﻴﺎ ﺍﻳﻦ ﺑﺎﺭ ﺷﻌﺮﻡ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺁﺩﺍﺏ ﺗﻮ ﻣﯽ ﮔﻮﻳﻢ
ﮐﻪ ﺩﺍﺭﻡ ﻳﺎﺩ ﻣﯽ ﮔﻴﺮﻡ ﺯﺑﺎﻥ ﺑﺎ ﺍﺩﺑﻬﺎ ﺭﺍ
ﻏﺮﻭﺏ ﺳﺮﺩ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺗﻮ ﭼﻪ ﺩﻟﮕﻴﺮ ﺍﺳﺖ ﺍﯼ ﻋﺎﺑﺮ
ﺑﺮﺍﯼ ﻫﺮ ﻗﺪﻡ ﻳﮏ ﺩﻡ ﻧﮕﺎﻫﯽ ﮐﻦ ﻋﻘﺒﻬﺎ ﺭا

نجمه زارع
percabeth 😍 😍