فاتح سعیدی
فاتح سعیدی
استاد "فاتح سعيدی" شاعر هورامانی، زادهی سوم تير ماه ۱۳۳۹ خورشیدی، در روستای شركان از توابع بخش نوسود شهرستان پاوه است.
ایشان تحصيلات ابتدايی را در شركان گذراند و سپس دورهی راهنمايی و دبيرستان را در نوسود و پاوه سپری کرد، و در خرداد ۱۳۶۱ ديپلم علوم انسانی را اخذ نمود. پس از آن عازم خدمت سربازی شد و پس از هشت ماه خدمت در ايام جنگ ايران و عراق، در آزمون تربيت معلم در رشتهی آموزش ابتدايی، مقطع كاردانی پذیرفته شده و در تربيت معلم صدوقی كرمانشاه مشغول به تحصيل شد. بعد از مدتی، به دليل ناامنی كرمانشاه از موشك پرانی و بمباران توسط عراق، آنها را به تربيت معلم رجايی بابل انتقال دادند.
پس از پایان دورهی تربيت معلم در سال ۱۳۶۴، و با شروع سال تحصيلی در مهر همان سال، رسما در منطقهی ثلاث باباجانی شروع به خدمت نمود.
ایشان مدت ۲۵ سال كار تدريس و پرورش دانشآموزان را تلاش خستگی ناپذير، در روستاهای تابع ثلاث و پاوه و مريوان ادامه داد و سرانجام در سال ۱۳۸۷، بازنشسته شد.
وی در همان سال اول تدریس، شروع به نوشتن اشعار كودكانه در قالبهای (مهتهل، چيستان، سرود، شعر) و به زبان سورانی و هورامی نمود.
علاوه بر سرودههای كودكانه، شعر هم میسراید و مجموعهای شعر در قالبهای غزل، تضمين شعر شعرا، چهار پاره، شعر نو، مسمط بر غزل سرايان فارسی و... نوشته است.
ایشان در اشعارش به "خهلات" تخلص مینماید. خهلات به معنی هديه است، كه شايد اين واژه را به اميد تأثير بار مثبت آن بر مخاطبان برگزيده باشد.
─━⊰═•••❃❀❃•••═⊱━─
استاد "فاتح سعيدی" شاعر هورامانی، زادهی سوم تير ماه ۱۳۳۹ خورشیدی، در روستای شركان از توابع بخش نوسود شهرستان پاوه است.
ایشان تحصيلات ابتدايی را در شركان گذراند و سپس دورهی راهنمايی و دبيرستان را در نوسود و پاوه سپری کرد، و در خرداد ۱۳۶۱ ديپلم علوم انسانی را اخذ نمود. پس از آن عازم خدمت سربازی شد و پس از هشت ماه خدمت در ايام جنگ ايران و عراق، در آزمون تربيت معلم در رشتهی آموزش ابتدايی، مقطع كاردانی پذیرفته شده و در تربيت معلم صدوقی كرمانشاه مشغول به تحصيل شد. بعد از مدتی، به دليل ناامنی كرمانشاه از موشك پرانی و بمباران توسط عراق، آنها را به تربيت معلم رجايی بابل انتقال دادند.
پس از پایان دورهی تربيت معلم در سال ۱۳۶۴، و با شروع سال تحصيلی در مهر همان سال، رسما در منطقهی ثلاث باباجانی شروع به خدمت نمود.
ایشان مدت ۲۵ سال كار تدريس و پرورش دانشآموزان را تلاش خستگی ناپذير، در روستاهای تابع ثلاث و پاوه و مريوان ادامه داد و سرانجام در سال ۱۳۸۷، بازنشسته شد.
وی در همان سال اول تدریس، شروع به نوشتن اشعار كودكانه در قالبهای (مهتهل، چيستان، سرود، شعر) و به زبان سورانی و هورامی نمود.
علاوه بر سرودههای كودكانه، شعر هم میسراید و مجموعهای شعر در قالبهای غزل، تضمين شعر شعرا، چهار پاره، شعر نو، مسمط بر غزل سرايان فارسی و... نوشته است.
ایشان در اشعارش به "خهلات" تخلص مینماید. خهلات به معنی هديه است، كه شايد اين واژه را به اميد تأثير بار مثبت آن بر مخاطبان برگزيده باشد.
─━⊰═•••❃❀❃•••═⊱━─
- ۲۸۰
- ۱۰ شهریور ۱۴۰۴
دیدگاه ها (۰)
در حال بارگزاری
خطا در دریافت مطلب های مرتبط