داییک

داییک

بلند به‌ژنا له سه‌ر چئ‌نگئ چیانێئازێز داییکێ، غه‌ریبا ناڤ دیانێ
تو داییکا هه‌رچئ ئه‌رمان هه‌رچئ ده‌نگێ
له‌ڤا ده‌ریایئ وه تووفان نه‌هه‌نگێ

هه‌دوورا هه‌رچئ داییکئ بایدا لاوێ
ئارئ پاک مای ژه زه‌رتشت ئه‌لاوێ

داییک هێلێن وه‌تالێ دڵ وه ئارێ
له هه‌ر‌چئ فه‌سلی بئ باران ده‌بارێ

داییک رووناهیا چاڤئ‌نه پایێ
تو ئاخر به‌رگا ژه دیرووکئ مایێ

داییک ئالا وه‌ به‌ژن هین وه پئ یێ
سا هه رچئ داییک چاڤ له رئ تو رئیێ

بڵورێن داییک ئیرو دڵ وه ژانن
بڵورێن هیلکێ وه تال بزانن

بروسکا ئاسمان هیجاندئ دززین
گوریفا سه‌وری ته داییک سا خوه زین

داییک ئشکه‌ستئ مه‌رخا فه‌ک وه خوینێ
نه‌قلئ لاچینێ له حه‌بسئ ده‌خویینێ

داییک وه ده‌رد بئ‌ویژ خانئ که‌لمیشێ
له‌ڤا یوردئ غه‌ریب فکرئ مه بکشێ

له ناو ده‌نگی برینه هه‌ر چئ به‌خشێ
ناڤێ ته ئه‌ز ده‌بیم ئازیز وه ره‌فشێ

داییک ئه‌رمان ده‌بین ئه‌رمان دیسا تئ
چیایئ گوڵ لئ بوی خه‌رمان دیسا تئ

داییک وه پئ بمێن رئ ئاڤره‌شێن که
کوراسێ یووسوفی هانین تو بێن که
وه لات ساته را که‌نعانه ئازێز جان
چاڤئ گیشتئ ویدا پانه ئازێز جان

وه‌ره رئ‌کووچئ وه‌ندا بووی وه رئ که
چیان ژه رئ هلێن هێلێنئ چئ که

هێلێنئ قه‌وسئ له مێڤان وه به‌هار که
وه ره ره‌فشئ زه‌مینئ له مه پار که


ترجمه فارسی؛

مادر


بلند قد سر تیغ کوهستانی
عزیز مادری غریب میان مادرانی
تو مادر هر چه آرزو هر چه صدایی
در این دریای طوفانی نهنگی
آرزوی هر چه مادر پسر از دست داده ای
آتش پاک مانده از زرتشت شعله ای
مادر آشیانه خالی دل آتشی
به هر چه فصل بی باران است میباری
مادر روشنایی چشمهای بیداری
تو آخرین برگ از تاریخ مانده ای

مادر پرچم بلند و هنوز افراشته ای
برای هر چه مادر چشم به راه تو راهی
لالایی بگو مادر امروز دلها دردمند هستند
لالایی بگو گهواره را خالی بدان

صاعقه ای که آسمان را تکان داد دزدیدند
گلوگه صبر تو را برای خود رشته کردند
مادر شکسته سرو دهن خون آلود هستی
قصه لاچین را در حبس می خوانی
مادر با تمام درد بگو به خان کلمیشی
در این سرزمین غریب فکری برای ما بکش
در میان آواهای هر چه خواننده است
اسم تو را می گویم عزیز و زیبا هستی

مادر آرزو می گوید آرزو باز می آید
کوه گل در آن رویش کرده خرمنی باز می آید
مادر سر پا به ایست راه را آب و جارو کن
پیراهن یوسف را آوردند تو بویش کن
سرزمین برای تو کنعان است عزیز جان
چشم تمام آنها بیدار است عزیز جان
بیا کوچ گم شده را راه به راه کن
کوهها را از سر راه بردار آشیانه را درست کن

آشیانه پاییز را برای مهما نها بهار کن
بیا زیبایی زمین را بین ما تقسیم کن


#کورد
#کوردستان
#فرهنگ