وقت معشوقت از پیشت میره

وَقتۍ مَعشوقَت از پیشِت میرِه!!!
طَبیعیِه کِه زِندِگیت رَنگِش رو اَز دَست میدِه :)
خودِت میفَهمۍ یِه تیکِه بزرگ اَز وجودِت کَم میشِه!!!
اِنگار یِه بَخشۍ اَز روح و رَوانِت رو پیشِش جا میذارۍ :)
شایَدَم مَعشوقَت وَقتِ رَفتَن اونارو با خودِش بِبَرِه!!!
نِمیدونَم فَقَط میدونَم تَنها کارۍ کِه بایَد بکنۍ اینِه کِه زِندِگیت رو اِدامِه بِدی!!!
حَتۍ شدِه بِدونِ طَعم ، بِدونِ رَنگ ، بِدونِ عِشق :)