بیست و سوم جولای سال

بیست و سوم جولای سال ۲۰۱۰
ساعت ۸ و ۲۲ دقیقه بعد از ظهر
۵ نفر
۵ نفر که شده بودن شب و روز میلیون ها دختر و پسر تو کل دنیا
۵ نفر که شده بودن خانواده همدیگه
۵ نفر که با هم خندیدن و گریه کردن
۵ نفر که همدیگه رو از ته دل دوست داشتن
شدن
یه رویا
یه بند
و یک جهت
شدن one direcrion ما
شدن کل دنیای طرفدار هاشون
شدن افتخار خانواده هاشون
با اینکه یکی از اون پنج نفر رفت و گفت که اینجوری راحت تره
با اینکه رفت و دنیای ماها شد چهار نفر و یک نفره دیگه
با اینکه جای خالیش حس شد
اما باز هم
هنوز اون ۵ نفر تو ذهن هامون موندن
گذشت
البوم و موزیک ویدیو و جایزه هاشون گذشت
مصاحبه هاشون گذشت
تا اینکه اون ۴ نفر تصمیم گرفتن استراحت کنن برای یه مدت
استراحت کنن تا زمانی که هر ۵ نفرشون دوباره امادگی پیدا کنن برای بازگشت و شروع دوباره
تو این استراحت هر کدوم از این ۴ نفر و یه نفرمون کارای زیادی کردن
فیلم بازی کردن . سینگل و موزیک ویدیو بیرون دادن . بچه دار شدن . کنسرت گذاشتن . عزیزانشون رو از دست دادن .و و و و کلی کار دیگه
اما
هنوز هم هر پنج نفرشون تو ذهن و فکر و قلب ما هستن مگه نه ؟
ما ها قراره از پسرا از هر ۵ تاشون حمایت کنیم باید کمک کنیم بهشون تا امادگی پیدا کنن برا برگشت مگه نه ؟
پسرا برمیگردن دیگه ؟
پسرا رفتن استراحت کنن اما ماها هنوز طرفدارشونیم دیگه ؟
ماها هیچوقت نمیریم برا استراحت دیگه ؟
ما هنوزم دایرکشنریم ....