شده با یاد کسی در همه جا بغض کنی

شده با یاد کسی در همه جا بغض کنی؟
با تداعی همه خاطره ها ، بغض کنی؟

بی کسی حنجره ات را بفشارد همه شب ،
نکنی شکوه ای از روی حیا ، بغض کنی !

از سکوت شب تاریک خودت خسته شوی
تا بخوانی گله در گوش خدا ، بغض کنی !

گاه و بیگاه به مرگی ابدی تشنه شوی
تیغ برداری و از ترس خطا ، بغض کنی!

عصرها پای پیاده بروی ، جای قرار
در همان کوچه که شد از تو جدا ، بغض کنی!

بنشینی لب یک پنجره هنگام غروب
بشکنی ؛ دست برآری به دعا ، بغض کنی!

گریه کن ،گریه سبک میکند این پنجره را
گریه احساس قشنگیست چرا بغض کنی؟

#مریم_اسفندی