با لبت باز من وقت ه صحبت من

با لبت بازى مكن وقتى كه صحبت ميكنى
چشم من ديوانه اما گوش من كر ميشود

دست بر مويت مكش وقتى كه صحبت ميكنم
چون زبانم قاصر و الفاظ ابتر ميشود

ابروانت را چرا بالا و پايين ميكنى
حال اين ديوانه با اين كار بدتر ميشود

موقع رفتن مكن تعجيل اى بانوى عشق
قلب من مى گيرد و چشمــانِ من تَر ميشود

راستى فكرى به حال خال لب كن نازنين
رِند از حافظ گهى بخشودنى تَر ميشود

عۣۗـۙشۣۗـۙقۣۗ 💍❤