در دنیا اگر خودت را مهمان حساب کنی و حق تعالی را میزبان

در دنیا اگر خودت را مهمان حساب کنی و حق تعالی را میزبان، همه ی غصه ها می رود. چون هزار غصه به دل میزبان است که دل مهمان از یکی از آنها خبر ندارد.
از مهمان بابت آنچه در مهمانی خورده است، سؤال و مؤاخذه نمی کنند. مهمان نه در دنیا و نه در آخرت، حساب و کتاب ندارد. پس صلاح در مهمان شدن است که خیر دنیا و آخرت در آن است.
ما در دنیا و آخرت مهمان خدا هستیم. آداب مهمانی را باید رعایت کرد. باید در بدو ورود صاحبخانه را ملاقات کرد، بعد هر جا که گفت بنشین، نشست و هر چه پذیرایی کرد، بهره برد و جز آنچه آماده کرده، نخواست و دل به وسایل و منزل صاحبخانه نبست.