د

ﺍﮔﺮ ﻣَﻦ ﺯﻧﻢ ﻫﻤﻪ ﺭﻭﺯﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ ﻣﻦ ﺳَﻨَد ﺧﻮﺭﺩﻩ ﺍﻧﺪ ،
ﺗَﻘﺪﯾﻢ ﺑﻪ ﺁﻧﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻣَﻦ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺮﺍﯼ ﭼﺎﺩﺭ ﻭ ﭼَﮑﻤﻪ ﻭ ﭼﮑﺎﻣﻪ ﺍﻡ،
ﺑﻪ ﭼﻪ ﮐُﻨﻢ ﭼﻪ ﮐُﻨﻢ ﺍُﻓﺘﻢ ﺗﺎ ﻣَﺒﺎﺩﺍ ﺩﯾﻦِ ﻧﺪﺍﺷﺘﻪ ﯼ ﻣﺮﺩﺍﻥِ ﺷﻬﺮﻡ
ﺑﺎ ﻧﯿﺶِ ﺑﺎﺯ ﻭ ﭘﺎﯼِ ﻧﺎﺯﯼ ﺑﺮﺑﺎﺩ ﺭﻭد.
ﺍﮔﺮ ﻣَﻦ ﺯﻧﻢ ، ﺭﻭﺯﻡ ﺗَﻘﺪﯾﻢ ﺑﻪ ﺁﻧﺎﻧﯽ ﮐﻪ
ﭼﻮﻥ ﻧﺎﻣَﻢ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮِ ﻋﺸﻖ ﺩﺭ ﺷﻨﺎﺳﻨﺎﻣﻪ ﺷﺎﻥ ﺭَﻓﺖ
ﺗﺎ ﺍَﺑَﺪ ﺑﺎﯾﺪ ﺍﺟﺎﺯﻩ ﯼ ﺧُﺮﻭﺝ ﻭ ﻭﺭﻭﺩ ﻭ ﺍﺷﺘﻐﺎﻝ
ﻭ ﺗﺤﺼﯿﻞ ﻭ ﻫﺰﺍﺭ ﻭ ﯾﮏ ﮐﺎﺭ ﻭ ﺑﺎﺭ ﺩﯾﮕﺮﻡ ﻧﯿﺰ
ﺑﺎ ﺍﻣﻀﺎ ﻭ ﺍﻟﻄﺎﻑِ ﻣَﺮﺩﺍﻧﻪ ﯼ ﺁﻧﺎﻥ ﺑﺮﺍﯾَﻢ ﻣﻘﺪﻭﺭ ﺷﻮﺩ .
ﺍﮔﺮ ﻣَﻦ ﺯﻧﻢ ، ﺭﻭﺯﻡ ﺍﺭﺯﺍﻧﯽِ ﺁﻧﺎﻧﯽ ﮐﻪ
ﺧﻮﻥ ﺑَﻬﺎﯼ ﺷﺎﻥ ﺑﺮﺗﺮ ﺍﺯ ﺧﻮﻥ ﺑﻬﺎﯼِ ﻣﻦ ﺍﺳﺖ
ﻭ ﺧﻮﻥ ﺑَﻬﺎﯼ ﻣﻦ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﺑﺎ ﺩﯾﻪ ﯼ ﻧﺎﮐﺎﺭﺁﻣﺪ ﺷُﺪﻥ
و ﺯﺍﺭ ﺷُﺪﻥِ ﺍﺑﺰﺍﺭ ﻣﺮﺩﺍﻧﮕﯽ ﺷﺎﻥ ﺍﺳﺖ .
ﺩﺭ ﻋَﻮﺽ ﺑﮕﺬﺍﺭﻧﺪ ﻣﺎ ﻭ ﺑﺎﻗﯽِ ﻣَﺮﺩﺍﻧﯽ ﮐﻪ ﻫﺮﮔﺰ نمیپندارند
ﺗﻨﻬﺎ ﭼَند ﮔﺮﻡ ﻭﺯﻥِ ﺍﺿﺎﻓﻪ میتوانست ﺣﻘﻮﻗﻤﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﮐﻨﺪ ،
ﻋﯿﻦِ ﺁﺩﻡ ﮐﻨﺎﺭِ ﻫﻢ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﮐُنیم
ﻭ ﺁﻧﮕﺎﻩ ﻫﻤﻪ ﯼ ﺭﻭﺯﻫﺎ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ ﻣﺎﻥ ﺑﺎﺷَﺪ ~. ..×
[ رﻭﺯِ ﺁﺩﻡ ]
.
.
#زن
دیدگاه ها (۵)

تو هَمان دیوار بُلند روبرویی که از خَستگی صُبح‌گاه ‍های طول‍...

چه کسی میتواند این هَمه خراش ‍های کوچک و کُشنده را ،این سو و...

در درون ِ مَن ‍هَمیشه دو ابله وُجود داشته استیکی به جُز ماند...

ﺩﻩ ﻣﺮﺩ ﻭ ﯾﮏ ﺯﻥ ﺑﻪ ﻃﻨﺎﺑﯽ ﺁﻭﯾﺰﺍﻥ ﺑﻮﺩﻧﺪﻃﻨﺎﺏ ﺗﺤﻤﻞ ﻭﺯﻥ ﯾﺎﺯﺩﻩ ﻧﻔﺮ ...

ﻭ ﻫﻤﺎﻥ ﻃﻮﺭ ﻛﻪ ﺩﺭﺩﻡ ﺑﻪ ﺧﻮﺩﻡ ﻣﺮﺑﻮﻁ ﺍﺳﺖ،ﺷﻴﻄﻨﺖ ﻫﺎﯼ ﺩﻟﻢ ﻫﻢ ﺑﻪ ﺧﻮﺩ...

ﻭ ﻫﻤﺎﻥ ﻃﻮﺭ ﻛﻪ ﺩﺭﺩﻡ ﺑﻪ ﺧﻮﺩﻡ ﻣﺮﺑﻮﻁ ﺍﺳﺖ،ﺷﻴﻄﻨﺖ ﻫﺎﯼ ﺩﻟﻢ ﻫﻢ ﺑﻪ ﺧﻮﺩ...

در حال بارگزاری

خطا در دریافت مطلب های مرتبط