بسم الله الرحمن الرحیم
بسم الله الرحمن الرحیم
یاداشت قسمت اول :
از روابط مُحبّ با محبوب، یا عاشق با معشوق، ناز کردن و ناز خریدن میباشدکه سبب نزدیکی، صمیمت و تشدید محبّت می گردد.
متأسفانه بسیاری ناز کردن و ناز خریدن را بلد نیستند و هیچ مهارتی در این زمینه ندارند، لذا اگر مرد بخواهد برای همسرش ناز کند، اخم و تخم میکند - نق میزند و با سردی برخورد می کند، و اگر زن بخواهد برای همسرش ناز کند، بهانه میآورد - روی برمی گرداند و حتی قهر میکند؛ که نتیجۀ آن پس از چندبار تکرار، سردی، بی محلی و حتی تشدید اختلافاتی می شود که گاه به جدایی می انجامد!
خداوند سبحان، هم محبّ است و بندگانش را دوست دارد و هم محبوب است، یعنی بندگان مؤمنش او را دوست میدارند؛ چنان که فرمود: يُحِبُّهُمْ وَيُحِبُّونَهُ - او خدا آنان را دوست می دارد و آنان نیز او را دوست میدارند.(سوره مائده بخشی از آیه 54)
بنابراین، ناز کردن و ناز خریدن بین او و بندگانش جریان دارد؛ اما ناز کردن و ناز خریدن او با روی برگرداندن و قهر نیست؛ بلکه با مهربانی تمام میگوید: بندۀ من! بیا که تمامی گناهانت را یکجا میبخشم و دعای تو را بیپاسخ نمیگذارم و تو را به خودم مقرب میسازم و در بهشت جاوید به تو حیات و نعمات ابدی میدهم؛ ناز بندۀ مؤمنش نیز با بیتوجهی، غفلت، گله مندی و روی برگرداندن نیست؛ بلکه با بندگی خالصانه و راز و نیاز عاشقانه میباشد، میگوید: ای خدای من!...؛ که برای نمونه، به دعای کوتاه، ولی بسیار ژرف ماه رجب اشاره می شود که دعا و آموزۀ حضرت امام صادق علیه السلام می باشد :
ناز اول :
خداوند منّان را با هر اسمی بخوانی، او را خواندهای، اما مهم و مؤثرتر آن است که او را متناسب با حاجت خود بخوانی و در این فراز، چنان او را میخوانی که گویی بندهای با معرفت - باشناخت، مؤمن، خالص و خاشع میباشی و برای او این چنین ناز مینمایی : یا مَنْ اَرْجُوهُ لِکُلِّ خَیْرٍ - ای که برای هر خیری به او امید دارم. خیر، به هر چیزی گفته میشود که برای دنیا و آخرت آدمی منفعت داشته باشد؛ اما چه کسی جز او خالق، مالِک و ربّ است که بتوان خیری را از او انتظار داشت و درخواست نمود؟! فرمود:وَاتَّخَذُوا مِنْ دُونِهِ آلِهَةً لَا يَخْلُقُونَ شَيْئًا وَهُمْ يُخْلَقُونَ وَلَا يَمْلِكُونَ لِأَنْفُسِهِمْ ضَرًّا وَلَا نَفْعًا وَلَا يَمْلِكُونَ مَوْتًا وَلَا حَيَاةً وَلَا نُشُورًا - و مشرکان به جای او إلهههایی معبودانی اختیار کردهاند که چیزی را نمیآفرینند و خود آفریده می شوند، و برای خودشان مالک زیان و سودی نیستند،(ادامه دارد.. )
یاداشت قسمت اول :
از روابط مُحبّ با محبوب، یا عاشق با معشوق، ناز کردن و ناز خریدن میباشدکه سبب نزدیکی، صمیمت و تشدید محبّت می گردد.
متأسفانه بسیاری ناز کردن و ناز خریدن را بلد نیستند و هیچ مهارتی در این زمینه ندارند، لذا اگر مرد بخواهد برای همسرش ناز کند، اخم و تخم میکند - نق میزند و با سردی برخورد می کند، و اگر زن بخواهد برای همسرش ناز کند، بهانه میآورد - روی برمی گرداند و حتی قهر میکند؛ که نتیجۀ آن پس از چندبار تکرار، سردی، بی محلی و حتی تشدید اختلافاتی می شود که گاه به جدایی می انجامد!
خداوند سبحان، هم محبّ است و بندگانش را دوست دارد و هم محبوب است، یعنی بندگان مؤمنش او را دوست میدارند؛ چنان که فرمود: يُحِبُّهُمْ وَيُحِبُّونَهُ - او خدا آنان را دوست می دارد و آنان نیز او را دوست میدارند.(سوره مائده بخشی از آیه 54)
بنابراین، ناز کردن و ناز خریدن بین او و بندگانش جریان دارد؛ اما ناز کردن و ناز خریدن او با روی برگرداندن و قهر نیست؛ بلکه با مهربانی تمام میگوید: بندۀ من! بیا که تمامی گناهانت را یکجا میبخشم و دعای تو را بیپاسخ نمیگذارم و تو را به خودم مقرب میسازم و در بهشت جاوید به تو حیات و نعمات ابدی میدهم؛ ناز بندۀ مؤمنش نیز با بیتوجهی، غفلت، گله مندی و روی برگرداندن نیست؛ بلکه با بندگی خالصانه و راز و نیاز عاشقانه میباشد، میگوید: ای خدای من!...؛ که برای نمونه، به دعای کوتاه، ولی بسیار ژرف ماه رجب اشاره می شود که دعا و آموزۀ حضرت امام صادق علیه السلام می باشد :
ناز اول :
خداوند منّان را با هر اسمی بخوانی، او را خواندهای، اما مهم و مؤثرتر آن است که او را متناسب با حاجت خود بخوانی و در این فراز، چنان او را میخوانی که گویی بندهای با معرفت - باشناخت، مؤمن، خالص و خاشع میباشی و برای او این چنین ناز مینمایی : یا مَنْ اَرْجُوهُ لِکُلِّ خَیْرٍ - ای که برای هر خیری به او امید دارم. خیر، به هر چیزی گفته میشود که برای دنیا و آخرت آدمی منفعت داشته باشد؛ اما چه کسی جز او خالق، مالِک و ربّ است که بتوان خیری را از او انتظار داشت و درخواست نمود؟! فرمود:وَاتَّخَذُوا مِنْ دُونِهِ آلِهَةً لَا يَخْلُقُونَ شَيْئًا وَهُمْ يُخْلَقُونَ وَلَا يَمْلِكُونَ لِأَنْفُسِهِمْ ضَرًّا وَلَا نَفْعًا وَلَا يَمْلِكُونَ مَوْتًا وَلَا حَيَاةً وَلَا نُشُورًا - و مشرکان به جای او إلهههایی معبودانی اختیار کردهاند که چیزی را نمیآفرینند و خود آفریده می شوند، و برای خودشان مالک زیان و سودی نیستند،(ادامه دارد.. )
- ۷۴
- ۰۳ دی ۱۴۰۴
دیدگاه ها (۰)
در حال بارگزاری
خطا در دریافت مطلب های مرتبط