تو باید باشی...تا حریر نگاهت را بپیچم دور تنهایی های دلم...و دلگرم شوم...باید باشی...تا دلم آسمان را...پرواز را...لمس کند...نفس بکشد...برای همیشه(دست نوشته بی مخاطب مریم بانو)