تزریق می شوی به همه جسم وجان من

تزریق می شوی به همه جسم وجان من
تا بوسه می زند به لبانت ، لبان من

در کوچه می روی و به دنبال پای تو
اعجازی از بهار شود در خزان من

رد می شوی و لرزه می افتد به پیکرم
می ایستی و آب می افتد دهان من

گیسو به باد می دهی از زیر روسری
بر باد می رود همه ی دودمان من

زیبایی آن قَدَر که امانم نمی دهی
تا که بگنجدت به تغزّل ، بیان من

بانوی عاشقانه ترین ها ، به شوق تو
جریان گرفته خون غزل در رگان من

با عشق تو به وسعت دریا رسد یقین
این جویبارِ جاریِ شعرِ جوان من

زیبا شبی، دهانت اگر خنده ای کند
زیباتر آن که بوسه زند بر دهان من

باران غروب کرده بیا پشت پنجره
وقت طلوع آمده رنگین کمان من

من را چه التفات به شیرازو وضع آن
وقتی تو در کنارِ منی ، اصفهان من