دنا به ما دوم ها خل بدهار است

دنيا به ما "دومى ها" خيلى بدهكار است.
به ما كه هميشه دير رسيديم.
به ما كه هر وقت خواستيم به قلب كسي، راهي پيدا كنيم، پيش از ما، يك غريبه، با تسلط كامل، درون قلب او نشسته بود.
به ما كه هر وقت خواستيم كسى را دوست داشته باشيم، هم چون ناظم هاي بداخلاق، قبولمان نكردند، گفتند دير رسيدي، برايمان تاخير نوشتند و از نمره ي عشقمان، ده ها نمره كم كردند.
به ما كه هميشه با اولي ها مقايسه شديم، باورمان نكردند و با عشقى كه روى دستمان باد كرد، هميشه تنها مانديم.
و من فكر مى كنم كه هيچ بودن، خيلي بهتر از دوم بودن است.
دنيا به ما "دومى ها" ، بدجورى بدهكار است.
قبول داري رفيق؟