میشینیم کنار دلبر و زیر لب میگیم

میشینیم کنار دلبر و زیر لب میگیم :
عاشق شدیم رفتا!حالا دیگه نه خواب داری نه خوراک. . .
کی فکرشو میکرد کارمون به اینجا برسه :)
دلبر اخماشو گره میده تو هم و با عشوه روشو از من برمیگردونه . . واسش میخونم:
از قهر نگاهت دل من خانه ی درد است
بی هرم نفس های تو این خانه چه سرد است
بازم رو برنگردوند تا انقد نیگاش کردم و نازشو کشیدم تا آشتی کنه بامون فایده نداشت:)
آخر سر گرفتم مچالش کردم و انداختمش دور، خیلی دور. . .
ولی هرسری خودم میدوییدم دنبالش و برمیداشتمش و باز نیگاش میکردم.دوست نداشتم از یادم بره:)
دکتره میگه تو با این کارا فقط حال خودتو بد میکنی ولی اینجوری بهتره که خودش نباشه ، فقط یادش باشه !
میدونی چیه؟
دلبر که دلبر نبود، همدم بود!
از وقتی خاطره شد اسمش اینجوری شد. . .
ماهم هی مچالش میکنیم میندازیمش اونور به خیالمون که یادمون بره ، ولی نمیره که:)
به دکتره میگم قرص فراموشی داری دکتر؟ ما دیگه دلبرو مچاله نکنیم هی بندازیمش دور و خودمون باز بیاریم نیگاش کنیم...یه قرص بده همه اینا رو یادم بره...حتی شعرایی که واسش میخوندم...
نداری دکتر؟؟ ما هردفعه میخواد یادمون بره. . . یادمون میره که باید یادمون بره. . .
این عاشقی که میگفتن همینه دکتر نه خواب درست حسابی داریم..نه خوراک...