میا بو

ﺩﻟـﻢ
ﺑﻬــﺎﻧﻪ ﯼ " ﺗـــﻮ" ﺭﺍ ﺩﺍﺭﺩ !
ﺗﻮ ﻣﯽ ﺩﺍﻧﯽ ﺑﻬﺎﻧﻪ ﭼﯿﺴﺖ؟ !
ﺑﻬــﺎﻧﻪ
ﻫﻤﺎﻥ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺷﺐ ﻫﺎ ﺧﻮﺍﺏ ﺍﺯﭼﺸﻢ ﺧﯿﺲ ﻣﻦ ﻣﯽ ﺩﺯﺩﺩ
ﺑﻬــﺎﻧﻪ
ﻫﻤﺎﻥ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ
ﺭﻭﺯﻫﺎ
میاﻥ ﺍﻧبوﻫﯽ ﺍﺯﺁﺩﻡ ﻫﺎﭼﺸﻤﺎﻧﻢ ﺭﺍﭘﯽ ﺗﻮ ﻣﯽ ﮔﺮﺩﺍﻧﺪ .
ﺑﻬﺎﻧﻪ
ﻫﻤﺎﻥ ﺻﺒﺮﯼ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻟﺒﺎﻧم سکوت میدهد
تاگلایه نکنم ازنبودنت