از یک سنی به بعد آنقدر بزرگ میشوی که رفتن آدمها تورا ب

از یک سنی به بعد آنقدر بزرگ‌‌ میشوی که رفتن آدم‌ها تورا بهم نمی ریزد.
دلتنگی وجود دارد اما مثل یک‌مار چنبره نمی زند دور گلویت. از یک سنی به بعد با نبودن یا تغییر آدم‌ها کنار می آیی.
نه که عذاب نکشی نه که نبودن کسی که به او باور داری آزارت ندهد نه.
بلکه یاد میگیری با این دلتنگی ها و غم ها زندگی کنی و شاید به نحوی به آن تخفیف بدهی.
مثل یک درخت تنها که در جنگل زندگی نمی‌کند و جایی بسیار متفاوت تر از جایی که باید باشد رشد می‌کند تو یاد میگیری با ریشه های تنیده در اندوه در جایی غیر معمول به زندگی ادامه دهی‌.
-عادله زمانی.