Kheradandishan

Kheradandishan:
@kheradandishan

روز خورایزد و دیماه برابر با 5 دی اشوزرتشت در سن 77 سالگی در حالیکه در آتشکده بلخ به نیایش مشغول بود مورد تازش تورانیان قرار گرفته و بدست توربراتور کشته شد ولی پیامش همچنان زنده است.

🆔 @kheradandishan👈 👈 ✅

پنجم دی‌ماه برابر خور ایزد ودی ماه درگذشت اشوزرتشت بزرگ،پیامبر ایرانی.

زره‌توشترهه سپتی‌ تامهه اش‌انو فروشیم یزمیده.

« بر فروهر پاک اشوزرتشت اسپنتمان درود باد »

ایرانیان زرتشتی(پیروان آیین زرتشت پیامبر ایرانی) پنجم دی‌ماه سالروز جاودانگی اشوزرتشت را هر ساله گرامی می‌دارند.
در گاه‌شمار زرتشتی، خورایزد روز در دی‌ماه برابر با پنجم دی‌ماه(گاه‌شمار خورشیدی) سالگرد درگذشت پیام‌آور راستی و خرد، پیام‌آور شادی و شادمانی، پیام‌آور سازندگی و آبادانی و پیام‌دار نیکی‌های سه‌گانه(اندیشه گفتار کردار نیک) است.
🔸 آری اشوزرتشت ایرانی این پیام‌آور آریایی، نخستین اندیشمند و فیلسوفی در جهان هستند که یکتاپرستی و یگانه‌گرایی را به مردم جهان پیشنهاد داد تا مردم از روی گزینش و با اختیار و خرد خویش، راه درست زندگی را برگزینند.
همه‌ی سروده‌های و سخنان اشوزرتشت اسپنتمان، این بزرگ مرد ایرانی در نسک(کتاب) گاتها بر نیک اندیـشی و خردورزی است.

🔸 درگذشت اشوزرتشت پیامبر ایرانی:
پنجم دی‌ماه روزی‌ست که تورانیان دشمن دیرینه ایرانیان به‌فرمان «ارجاسب تورانی» به‌سرکردگی «توربراتور» هنگامی‌که گشتاسپ شاه ایرانی و پسرش اسفندیار از شهر بیرون رفته بودند بر ایران‌زمین هجوم و یورش آوردند و اشوزرتشت که با ٧٢تن از دوستان و یارانش در آتشکده بلخ برای نیایش به‌سر می‌بردند جان خود را بدست تورانیان از دست دادند.

🔸 فردوسی توسی بزرگ در این‌باره در شاهنامه می‌سرایند:
از آنجـا بـه بلـخ آمـد سپـاه
جهـان شد ز تاراج و کشتن سیاه

نهادند سر سوی آتشکده
بـر آن کـاخ و ایوان زرآژده
همه زند و استا همی سوختند
چه پر مایه‌تر بود بر توختند
ورا هیربد بود هشتاد مرد
زبانشان ز یزدان پر از یاد کرد
همه پیش آتش بکشتندشان
ره بنده‌گی به‌سر نوشندشان
ز خونشان بمرد آتش زردهشت
ندانم چرا جای‌شان جز بهشـت

گمانه‌ها بر این است که آرامگاه اشوزرتشت در شهر بلخ افغانستان امروزی که آن زمان جزو ایران کهن بوده‌است باید باشد.
از آنجایی‌که هم زرتشتیان سوگواری و مرده‌پرستی ندارند اینکه آرامگاه اشوزرتشت در کجاست مهم نیست.
مهم و با ارزش برای ما زرتشتیان آموزه‌ها و پیام‌های نیک اوست که برایمان به‌یادگار مانده‌است.
زرتشتیان در درازنای تاریخ و به پیروی از فرهنگ والای چندین هزار ساله‌ی ایرانی خود که در آن غم و عزاداری جایی ندارد در سالگشت درگذشت اشوزرتشت دست به سوگواری و خودزنی نمی‌زنند.
در دین و آیین زرتشتی اندوه و سوگورای نکوهیده شده‌است و زرتشتیان مراسم درگذشت اشوزرتشت را در تالارهای آدریان‌ها و آتشکده‌ها گردهم می‌آیند و با جشن‌خوانی و فراهم نمودن آش و خوراکی‌ها و لرک(آجیل) به‌جای می‌آوردند و گرامی می‌دارند و با رفتن به آرامگاه‌ها درگذشتگان و با پیشکش نمودن شاخه‌های گل به روان و فروهر درگذشتگان به‌ویژه اشوزرتشت درود می‌فرستند.

درود بر فروهر تابناک اشوزرتشت نیکوسرشت ایرانی که آموزه‌هایش پس از گذشت هزاران سال هنوز تازگی