علیه السلام با خلیفه اول و دوم

ﭼﺮﺍ ﺍﻣﯿﺮﺍﻟﻤﻮﻣﻨﯿﻦ علیه السلام با خلیفه اول و دوم ﻧﺠﻨﮕﯿﺪ؟



ﺍﻣﯿﺮﺍﻟﻤﻮﻣﻨﯿﻦ ﻋﻠﯿﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﯾﺪ :
...ﺗﺮﺱ ﻭ ﯾﺎ ﮐﺮﺍﻫﺖ ﺍﺯ ﻟﻘﺎﯼ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ( مرگ) ﻣﺮﺍ ﺍﺯ
ﺍﯾﻦ ﺍﻗﺪﺍﻡ ﻣﺎﻧﻊ ﻧﺒﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﻭﻣﻦ ﻣﯿﺪﺍﻧﻢ ﺁﻧﭽﻪ ﻧﺰﺩ
ﺧﺪﺍﺳﺖ ﺍﺯﺩﻧﯿﺎ ﻭﺑﻘﺎﺀ ﺩﺭﺁﻥ ﺑﺮﺍﯼ ﻣﻦ ﺑﻬﺘﺮ ﺍﺳﺖ
ﺁﻧﭽﻪ ﻣﺮﺍ ﺍﺯﺍﯾﻦ ﮐﺎﺭﻣﺎﻧﻊ ﺷﺪﺍﻣﺮﭘﯿﺎﻣﺒﺮﻭﭘیمان ﺍﻭﺑﺎﻣﻦ
ﺑﻮﺩ . ﭘﯿﺎﻣﺒﺮﺑﻪ ﻣﻦ ﺧﺒﺮﺩﺍﺩ ﮐﻪ ﺍﻣﺖ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺍﻭ ﺑﺎ ﻣﻦ
ﭼﻪ ﺧﻮﺍﻫﻨﺪ ﮐﺮﺩ . ﺑﻪ ﺭﺳﻮﻝ ﺧﺪﺍ ﻋﺮﺽ ﮐﺮﺩﻡ :
ﯾﺎ ﺭﺳﻮﻝ ﺍﻟﻠﻪ ﻭﻗﺘﯽ ﭼﻨﯿﻦ ﮐﺎﺭﻫﺎﯾﯽ ﺑﻪ ﻭﻗﻮﻉ
ﭘﯿﻮﺳﺖ ﭼﻪ ﺳﻔﺎﺭﺷﯽ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﯾﯽ؟
ﻓﺮﻣﻮﺩ )): ﺍﮔﺮﯾﺎﺭﺍﻧﯽ ﭘﯿﺪﺍﮐﺮﺩﯼ ﺑﻪ ﺁﻧﺎﻥ ﺍﻋﻼﻥ ﺟﻨﮓ
ﮐﻦ ﻭ ﺑﺎ ﺍﯾﺸﺎﻥ ﺟﻬﺎﺩﮐﻦ ﻭ ﺍﮔﺮ ﯾﺎﺭﺍﻧﯽ ﻧﯿﺎﻓﺘﯽ ﺩﺳﺖ
ﻧﮕﻬﺪﺍﺭ ﻭ ﺧﻮﻥ ﺧﻮﺩﺭﺍ ﺣﻔﻆ ﮐﻦ ﺗﺎﺯﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﯼ
ﺑﺮﭘﺎﯾﯽ ﺩﯾﻦ ﻭﮐﺘﺎﺏ ﺧﺪﺍ ﻭ ﺳﻨﺖ ﻣﻦ ﯾﺎﺭﺍﻧﯽ
ﭘﯿﺪﺍﮐﻨﯽ ...
ﻣﻦ ﺑﻌﺪ ﺁﻧﮑﻪ ﻗﺮﺁﻥ ﺭﺍ ﺟﻤﻊ ﮐﺮﺩﻡ ﻭ ﻧﺒﯽ ﺍﮐﺮﻡ ﺭﺍ ﺩﻓﻦ
ﮐﺮﺩﻡ ﺩﺳﺖ ﺣﺴﻨﯿﻦ ﻭ ﻓﺎﻃﻤﻪ ﻋﻠﯿﻬﻢ ﺍﻟﺴﻼﻡ
ﺭﺍﮔﺮﻓﺘﻢ ﻭ ﺑﻪ ﺩﺭ ﺧﺎﻧﻪ ﯼ ﺗﻤﺎﻣﯽ ﺍﻫﻞ ﺑﺪﺭ ﻭ ﺳﺎﺑﻘﻪ
ﺩﺍﺭﺍﻥ ﻣﻬﺎﺟﺮﯾﻦ ﻭﺍﻧﺼﺎﺭ ﺭﻓﺘﻢ ‏( ﮐﻪ 40ﻧﻔﺮﻣﯿﺸﺪﻧﺪ ‏) ﻭ
ﻫﻤﻪ ﺭﺍ ﺑﯿﺎﺭﯼ ﺧﻮﯾﺶ ﺩﻋﻮﺕ ﮐﺮﺩﻡ ﻭﻟﯽ ﺍﺯ ﻫﻤﻪ ﺟﺰ
ﭼﻬﺎﺭ ﻧﻔﺮ ﻣﺮﺍ ﺍﺟﺎﺑﺖ ﻧﮑﺮﺩ ﮐﻪ ﺳﻠﻤﺎﻥ ﻭﺍﺑﻮﺫﺭ ﻭ
ﻣﻘﺪﺍﺩ ﻭ ﺯﺑﯿﺮ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﻣﻦ ﮐﺴﯽ ﺍﺯ ﺍﻫﻞ ﺑﯿﺘﻢ
ﻧﺒﻮﺩ ﮐﻪ ﻣﺮﺍﯾﺎﺭﯼ ﮐﻨﺪﻭﺣﻤﺰﻩ ﺩﺭﺍﺣﺪ ﻭ ﺟﻌﻔﺮﺩﺭ
ﺭﻭﺯﻣﻮﺗﻪ ﮐﺸﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﻣﻦ ﺑﯿﻦ ﺩﻭ ﻧﻔﺮ ﺍﺣﻤﻖ
ﺑﺪﺧﻠﻖ ﺫﻟﯿﻞ ﺣﻘﯿﺮﯾﻌﻨﯽ ﻋﺒﺎﺱ ﻭ ﻋﻘﯿﻞ ﻣﺎﻧﺪﻡ ﮐﻪ
ﺗﺎﺯﻩ ﻣﺴﻠﻤﺎﻥ ﺑﻮﺩﻧﺪ ... ... ﻣﻦ ﺍﮔﺮ ﺩﺭ ﺭﻭﺯﯾﮑﻪ ﺑﺎﺍﺑﻮﺑﮑﺮ
ﺑﯿﻌﺖ ﺷﺪ ﺑﻘﯿﻪ ﭼﻬﻞ ﻧﻔﺮ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﺷﺎﻥ ﺭﻓﺘﻢ
ﻣﯽ ﯾﺎﻓﺘﻢ ﺑﺎﺁﻧﺎﻥ ﺑﻪ ﺟﻬﺎﺩ ﺑﺮﻣﯽ ﺧﺎﺳﺘﻢ ....
... ﺑﺨﺪﺍ ﻗﺴﻢ ،ﺍﮔﺮ ﺁﻥ ﭼﻬﻞ ﻧﻔﺮﯼ ﮐﻪ ﺑﺎﻣﻦ ﺑﯿﻌﺖ
ﮐﺮﺩﻧﺪ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻭﻓﺎﺩﺍﺭ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﺻﺒﺢ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﺑﺎ ﺳﺮ
ﺗﺮﺍﺷﯿﺪﻩ ﺣﺎﺿﺮﻣﯽ ﺷﺪﻧﺪ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺑﯿﻌﺖ ﺍﺑﺎﺑﮑﺮ
ﺑﺮﻋﻠﯿﻪ ﺍﻭ ﻗﯿﺎﻡ ﻣﯿﮑﺮﺩﻡ ..
ﻣﻨﺎﺑﻊ : ﺍﺳﺮﺍﺭﺁﻝ ﻣﺤﻤﺪﺡ 12 ،ﺭﻭﺍﯾﺖ ﺍﺯ ﮐﺘﺎﺏ
ﺳﻠﯿﻢ : ﺑﺤﺎﺭﺝ 8ﻗﺪﯾﻢ ﺹ 149 ،ﺍﺭﺷﺎﺩﺍﻟﻘﻠﻮﺏ
ﺹ 394 ،ﺍﺣﻘﺎﻕ ﺍﻟﺤﻖ ﺝ 1ﺹ 61 ،ﺭﻭﺍﯾﺖ
ﺍﺯﻏﯿﺮﺳﻠﯿﻢ : ﺍﻣﺎﻟﯽ ﺷﯿﺦ ﻣﻔﯿﺪﺹ 87 ﻣﺠﻠﺲ 18 ،ﺍ
ﺣﺘﺠﺎﺝ ﻃﺒﺮﺳﯽ ﺝ 1 ﺹ 254 ،ﺍﺭﺷﺎﺩﻣﻔﯽ
ﺩﺹ 148 ،ﺍﻟﻐﺎﺭﺍﺕ ﺛﻘﻔﯽ