من و دل بریدن از تو چه محال خنده داری

من و دل بریدن از تو؟ چه محال خنده داری!
که کسی ندیده کافر، به اقامه ی نمازی
تو هر آنچه ای همانی که من آنچه ام همینم
تو نمی توانی از من بشری دگر بسازی
نه گلایه از تو دارم نه شکایتی از این عشق
تو اگر دلت میاید که به روح من بتازی
نه فقط همین دل من، دل خسته ی خرابم
که جهان شود گلستان، گل من! اگر بسازی