بسم الله الرحمن الرحیم

بسم الله الرحمن الرحیم
پاسخ قسمت سوم :
شکر، شناخت مُنعم نعمت دهنده، سپاس از او، شناخت نعمت و استفادۀ درست، به جا و به موقع از آن می‌باشد که مستلزم عقل، علم، بصیرت و رعایت احکام الهی می‌ باشد و کفر، یعنی پوشاندن حق، ناسپاسی، نشناختن نعمت و ضایع کردن آن.
بنابراین، اگر کسی خدا را نشناخت - اطاعت وبندگی ننمود دنبال هواهای نفسانی بود،در برابر خداوند سبحان، متکبر و طلبکار بود - نسبت به ارحم الرّاحمین، بد بین و بد گمان بود - نعمات را ضایع نمود و فرصت‌ها را سوزاند - روزگار را بی‌هدف و بی‌ برنامه سپری نمود و ...، اساساً دعای درستی ندارد که انتظار اجابت نیز داشته باشد.
ازدواج :
ازدواج، صرفاً رسیدن یک دختر و پسر زن و مرد به هم دیگر نمی‌باشد، بلکه امر عظیمی در نظام خلقت و هدایت می‌باشد که خداوند منّان، برای ارتباط زن ومرد - پیدایش و انتشار نسل‌ها - شکوفایی استعداد های کمالی در ظهور و بروز محبت و مودّت، تعلیم و تربیت، مدیریت - آرامش روحی، روانی، جسمی و ...، برای انسان مقرر و مقدر نموده است، چنان که بلافاصله پس از خلقت اولین بشر حضرت آدم علیه السلام، حضرت حوّا علیها السلام را آفرید و زوجۀ او قرار داد و در اهمیّت امر ازدواج فرمود: از آیات نشانه‌های هدایت کننده به سوی خدا و مایه آرامش و موجب بروز محبت و مودّت می‌باشد.
وَمِنْ آيَاتِهِ أَنْ خَلَقَ لَكُمْ مِنْ أَنْفُسِكُمْ أَزْوَاجًا لِتَسْكُنُوا إِلَيْهَا وَجَعَلَ بَيْنَكُمْ مَوَدَّةً وَرَحْمَةً إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَاتٍ لِقَوْمٍ يَتَفَكَّرُونَ - و از نشانه‌هاى او اينكه از نوع خودتان همسرانى براى شما آفريد تا بدانها آرام گيريد و ميانتان دوستى و رحمت نهاد؛ آرى در اين نعمت براى مردمى كه مى‏‌انديشند، قطعاَ نشانه‌ هايى است.(سوره روم آیه21)
برای مهیا شدن شرایط ازدواج، خداوند سبحان وعدۀ نصرت و گشایش داده است:
وَأَنْكِحُوا الْأَيَامَى مِنْكُمْ وَالصَّالِحِينَ مِنْ عِبَادِكُمْ وَإِمَائِكُمْ إِنْ يَكُونُوا فُقَرَاءَ يُغْنِهِمُ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ وَاللَّهُ وَاسِعٌ عَلِيمٌ - بى‏ همسران خود و غلامان و كنيزان درستكارتان را همسر دهيد اگر تنگدستند خداوند آنان را از فضل خويش بى ‏نياز خواهد كرد و خدا گشايشگر داناست.
وَلْيَسْتَعْفِفِ الَّذِينَ لَا يَجِدُونَ نِكَاحًا حَتَّى يُغْنِيَهُمُ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ - و كسانى كه امکان ازدواج نمى‏‌يابند، بايد عفت ورزند تا خدا آنان را از فضل خويش بى ‏نياز گرداند.(ادامه دارد...)