حــرفش که می شــود …بـا خنــده می گــویم :یـادش بخــیر ، فرامـوشــش کـردم …امــا نمــی داننــد هنــوز هــم …کســی اشتبــاه تمــاس می گیــرد سست میشـوم که نکنـد او باشـد !