عجیب نیست که دستهایت

عجیب نیست که دستهایت
هجومِ عمیقِ آرامشند هنوز
عجیب نیست که همیشه
با آن چشمهای آشنا
مرا می بری به روشنی...به زندگی
به همهمه ی گنجشک ها
به نرگس و پامچال...به بهـــار!
و تمام اینها را، فقط من می فهمم
منی که می دانم
نفس کشیدن
در حریمِ امنِ آغوشی قدیمی
چگونه ترتیب فصلها را
به هم می ریزد
.
نیلوفر_حسینی_خواه 🖋
.