بسم الله الرحمن الرحیم
بسم الله الرحمن الرحیم
پاسخ قسمت سوم :
دیگر چه آیندۀ انگیزه بخش و امیدوار کنندهای برای شما وجود دارد؟!
اما، مؤمنانی که امنیّت خود را در پناه خدا، بندگی خدا، چارچوب دین خدا می بینند؛ به معاد و حیات اخرویاعتقاد و ایمان دارند، و برای آیندۀ خود، نقشه و امید دارند و طمع رسیدن به چنین آیندۀ درخشانی دارند و میگویند: وَنَطْمَعُ أَنْ يُدْخِلَنَا رَبُّنَا مَعَ الْقَوْمِ الصَّالِحِينَ - آرزو - طمع داريم که پروردگارمان، ما را در زمره جمعيت صالحان قرار دهد.(سوره مائده بخشی از آیه 84)
مؤمن، به نیروی عقل و علم، و به نور فطرت، و فهم قلبش، ایمان دارد که نه تنها در عالَم طبیعت، هیچ دو ذرهای از هر لحاظ با هم مساوی نیستند، بلکه در عالَمِ انسانیّت نیز هیچ دو انسانی با هم مساوی نیستند، ارزشها و ضدارزشها نیز مساوی نیستند و هر انسانی، به مقصد راهی که برگزیده و میپیماید میرسد؛ چنان که فرمود:وَمَا يَسْتَوِي الْأَحْيَاءُ وَلَا الْأَمْوَاتُ - هرگز زندگان حقیقی با مردگان حقیقی مساوی نیستند. (سوره فاطر بخشی از آیه 22)
قُلْ هَلْ يَسْتَوِي الَّذِينَ يَعْلَمُونَ وَالَّذِينَ لَا يَعْلَمُونَ -بگو آيا كسانى كه مى دانند و كسانى كه نمىدانند يك سانند؟! (سوره زّمر بخشی از آیه 9)
و فرمود:قُلْ لَا يَسْتَوِي الْخَبِيثُ وَالطَّيِّبُ وَلَوْ أَعْجَبَكَ كَثْرَةُ الْخَبِيثِ فَاتَّقُوا اللَّهَ يَا أُولِي الْأَلْبَابِ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ - بگو هرگز ناپاك خبیث و پلید و پاك طیب مساوی نيستند، اگر چه كثرت ناپاكها تو را به شگفتی آورد؛پس ازمخالفت خدا بپرهيزيد ای صاحبان خرد، تا رستگار شويد.(سوره مائده آیه 100)
از اینرو، پس از فهم حق و پذیرش دعوت حق، علت دوم ایمان مؤمنان، آیندهنگری حقیقی و واقعی و امید طمع به جمع شدن با بندگان صالح خدا درآخرت، یعنی امنیّت و سعادت ابدی میباشد.
إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ -پرهيز کاران در باغهای سر سبز بهشت و در كنار چشمه های آن می باشند.(45)
ادْخُلُوهَا بِسَلَامٍ آمِنِينَ - فرشتگان الهی به آنها میگويند داخل اين باغها شويد با سلامت و امنيّت.(46)
وَنَزَعْنَا مَا فِي صُدُورِهِمْ مِنْ غِلٍّ إِخْوَانًا عَلَى سُرُرٍ مُتَقَابِلِينَ - هر گونه غلّ حقد، حسد، كينه و عداوت را از سينه آنها بر میكنيم و روحشان را پاك میكنيم در حالی كه همه برادرند و بر سريرها روبروی يكديگر قرار دارند.(47)
لَايَمَسُّهُمْ فِيهَا نَصَبٌ وَمَا هُمْ مِنْهَا بِمُخْرَجِينَ - هرگز خستگی و تعب به آنها نمیرسد و هيچگاه از آن اخراج نمیگردند.(48(سوره حجر آیه 45 تا 48)(پایان)
پاسخ قسمت سوم :
دیگر چه آیندۀ انگیزه بخش و امیدوار کنندهای برای شما وجود دارد؟!
اما، مؤمنانی که امنیّت خود را در پناه خدا، بندگی خدا، چارچوب دین خدا می بینند؛ به معاد و حیات اخرویاعتقاد و ایمان دارند، و برای آیندۀ خود، نقشه و امید دارند و طمع رسیدن به چنین آیندۀ درخشانی دارند و میگویند: وَنَطْمَعُ أَنْ يُدْخِلَنَا رَبُّنَا مَعَ الْقَوْمِ الصَّالِحِينَ - آرزو - طمع داريم که پروردگارمان، ما را در زمره جمعيت صالحان قرار دهد.(سوره مائده بخشی از آیه 84)
مؤمن، به نیروی عقل و علم، و به نور فطرت، و فهم قلبش، ایمان دارد که نه تنها در عالَم طبیعت، هیچ دو ذرهای از هر لحاظ با هم مساوی نیستند، بلکه در عالَمِ انسانیّت نیز هیچ دو انسانی با هم مساوی نیستند، ارزشها و ضدارزشها نیز مساوی نیستند و هر انسانی، به مقصد راهی که برگزیده و میپیماید میرسد؛ چنان که فرمود:وَمَا يَسْتَوِي الْأَحْيَاءُ وَلَا الْأَمْوَاتُ - هرگز زندگان حقیقی با مردگان حقیقی مساوی نیستند. (سوره فاطر بخشی از آیه 22)
قُلْ هَلْ يَسْتَوِي الَّذِينَ يَعْلَمُونَ وَالَّذِينَ لَا يَعْلَمُونَ -بگو آيا كسانى كه مى دانند و كسانى كه نمىدانند يك سانند؟! (سوره زّمر بخشی از آیه 9)
و فرمود:قُلْ لَا يَسْتَوِي الْخَبِيثُ وَالطَّيِّبُ وَلَوْ أَعْجَبَكَ كَثْرَةُ الْخَبِيثِ فَاتَّقُوا اللَّهَ يَا أُولِي الْأَلْبَابِ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ - بگو هرگز ناپاك خبیث و پلید و پاك طیب مساوی نيستند، اگر چه كثرت ناپاكها تو را به شگفتی آورد؛پس ازمخالفت خدا بپرهيزيد ای صاحبان خرد، تا رستگار شويد.(سوره مائده آیه 100)
از اینرو، پس از فهم حق و پذیرش دعوت حق، علت دوم ایمان مؤمنان، آیندهنگری حقیقی و واقعی و امید طمع به جمع شدن با بندگان صالح خدا درآخرت، یعنی امنیّت و سعادت ابدی میباشد.
إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ -پرهيز کاران در باغهای سر سبز بهشت و در كنار چشمه های آن می باشند.(45)
ادْخُلُوهَا بِسَلَامٍ آمِنِينَ - فرشتگان الهی به آنها میگويند داخل اين باغها شويد با سلامت و امنيّت.(46)
وَنَزَعْنَا مَا فِي صُدُورِهِمْ مِنْ غِلٍّ إِخْوَانًا عَلَى سُرُرٍ مُتَقَابِلِينَ - هر گونه غلّ حقد، حسد، كينه و عداوت را از سينه آنها بر میكنيم و روحشان را پاك میكنيم در حالی كه همه برادرند و بر سريرها روبروی يكديگر قرار دارند.(47)
لَايَمَسُّهُمْ فِيهَا نَصَبٌ وَمَا هُمْ مِنْهَا بِمُخْرَجِينَ - هرگز خستگی و تعب به آنها نمیرسد و هيچگاه از آن اخراج نمیگردند.(48(سوره حجر آیه 45 تا 48)(پایان)
- ۶۰۶
- ۱۱ اسفند ۱۴۰۳
دیدگاه ها (۰)
در حال بارگزاری
خطا در دریافت مطلب های مرتبط