عزیزم !ببر مرا از اینجابا حریر آبی بپوشان تنگ در آغوش کوه هایتسیب های سرخ بریز روی دامنمدر انبوه عطر دستانت قاب کن تنم راهر شب با بوسه ی نفسهایتبغض گلویم را خواب کنمی خواهم بهشتم آغوش پرغرور تو باشد