آدما خوب می دونن چه مرگشونه

آدما خوب می دونن چه مرگشونه
فقط بعضی وقتا خودت نمی خوای خوب شی ، خودت مرهم نمیذاری رو زخمات
تا همینطوری بسوزن و خوب نشن ...
نمیخوای یادت بره چرا زخم شدن و با همین زخما چقدر باید راه بری و به کجاها " باید " برسی !
من نمی خواستم زخمام خوب بشن ،
حتی وقتی اومد آماده نبودم ،
اما به خودم گفتم اگه این آدم باشه
حاضرم تغییر کنم ،
حاضرم پا بذارم رو همه چیز و دوباره شروع کنم ،
حاضرم ...
اما حالا چی ؟
می دونی روی زخمای قدیمی ،
زخم نو خوردن چه حسی داره ؟
خیلی بده ...
خیلی درد داره ،
شکسته شی ،
درست از نقطه ایی که
فکر می کردی
میشه دوباره زندگی کرد...