آزادی وشریعت

آزادی و شریعت
1- مبارزه سیاسی به معنای اصلاح یا تغییر حکومت خواه ناخواه گام به گام آدمی را سیاست زده و اقتدارگرا می سازد و به مفاسد سیاسی آلوده می کند و بتدریج مبانی خرد و اخلاق و وجدان و اعتقاد را تباه می سازد و این امری اجتناب ناپذیر است . چرا؟
2 - حکومتها چه سلطنتی و چه جمهوری و غیره تجلی نفس اماره اکثریت مردمان جامعه هستند که بر آنها حکم می رانند پس هر قومی لایق حکومت خویش است و این عین عدالت است. بنابراین تا زمانی که اکثر مردم بر علیه حاکمیت خود قیام نکرده اند هر نوع مبارزهای با حکومت مصداق ظلم است و طبعاً ابتلای به ظلم منجر به فساد و ستم می شود.
بنابراین مبارزه حقیقی بر علیه ستم حکومت همانا آگاهی بخشیدن به مردم و بیداری وجدان و فطرت آنهاست تا از نفس خود ظلم زدائی کنند و مردمی که ظلم را از نفس خود برانداخته اند تاب تحمل ظلم از جانب حکومت را نخواهند داشت.
3- اساس ظلم همانا ظلم حاکم بر روابط زناشوئی و رابطه والدین و فرزندان است که تماماً بر جهل استوار است . پس بیدار سازی وجدان زناشوئی و خانواده گی اساس مبارزه با ظلم حکومتهاست زیرا خانواده هسته تشکیل دهنده جامعه است.
4- حکومتهای سلطنتی و کهن تجلّی ستم مردسالارانه در خانواده است همانطور که حکومتهای جمهوری و دموکراتیک عصر جديد تجلى ستم زن سالارانه در خانواده است.
از کتاب نامه های عرفانی ص 108 
تألیف:« استاد علی اکبر خانجانی »