یه وقتایی،یه حرفایی،چنان آتیشت میزنهکه دوست داری فریاد بزنی،ولی نمیتونی!دوست داری اشک بریزی،ولی نمیتونی!حتی دیگه نفس کشیدنم برات سخت میشه!تمام وجودت میشه بغضی که نمیترکه،به این میگن“درد بی درمون”.