مثل یک گل که تنش پر شده باشد از خار

مثل یک گل که تنش پر شده باشد از خار
خوبم و از همه ی غصه ی عالم سرشار
پادشاهی که غرورش همه را پس زده بود
قلعه اش خرد شد ازغرش طوفان اینبار
عشق ! رسوا شدنم را به تماشا بنشین
عشق ! رسوا شدنم را به تماشا بگذار
زندگی حال مرا دید و به من رحم نکرد
دردها با دل یک مرد ، عجین اند انگار
ای که ازدورترین نقطه به من زل زده ای !
اعجاز زخمی ام؛حال مراخوب به خاطر بسپار
عشق؛یک خانه ی خالیست که اول با شوق
داخلش می شوی و بر سرت آخر ، آوار..