طوفانی ساحل فکرم باد میزنه موج می خوره پشت پلکم بگذریم

طوفانی ساحل فکرم/ باد میزنه موج می خوره پشت پلکم /بگذریم/ بهتره بشنویم/ از گل که هر صبح سر می خوره رو گونه اش شبنم / شرمندم /چون من ترفندم /مث دلقک نی که لبخند بزنه رعیت به دردم /نمی دونم از من نپرس شیرینی یا تلخ هستی/ دو دلم اصلاً هستی ؟/ به چی تشبیه می شی ؟/ آدم قبلی یا با سال تحویل می شی/ گل رو می چینی یا به خاک کارت تشویق می دی/ هان ؟ بپرس از رفیقاش/ همون گل های فرش/ که یه عمره زیر پا لِه می شن/ از مرغ عشق های تجریش /که فقط رو دستای درویش/ بت می گن من چه می دونم/؟چرا گرگ های اهلی نمی شن/ و تو قفس نمی مونن ؟