هزاری هم که دورت شلوغ باشد و کمبودی احساس نکنی

هزاری هم که دورت شلوغ باشد و کمبودی احساس نکنی
اما جمعه ها عجیب جای خالی یک نفر احساس میشود
و دلت هوایش رامیکند.
عجیب فکرت سمت یک نفر کشیده میشود،
یک نفری که میتواند برای ادم "همه" باشد.
ناخوداگاه میان خاطراتی کهنه به دنبالش میگردی و
اما اگر میکنی...
اگر بودی... جمعه اینقد دلگیر نبود
اگر بودی... غروبش دل ادم را نمیترکاند
اگر بودی... اصلا غم غروبش به چشم نمی امد !
اما نیستی... و جمعه بیش از پیش سخت شده!
غروبش خروار خروار دلتنگی به خورد ادم میدهد.
و...دراین ساعت...
بی قرارتر از هر وقتی دیگر...
دلتنگ تر از هروقتی دیگر...
اما دست ادم به جایی بند نیس...
جزاینکه بنشینی مدام روزهایی را مرور کنی که دیگر تکرار نخواهد شد...و سهم تو از ان "همه" هیچ است.
و اینطور میشود که جمعه هیچوقت روی خوشش را به ما نشان نمیدهد...