تقدیم به دوست عزیزم باشوی مهربان که خیلی برام عزیزه

تقدیم به دوست عزیزم باشوی مهربان که خیلی برام عزیزه :-)



انسان های هم فرکانس همدیگر را پیدا می کنند..

حتی از فاصله های دور...

از انتهای افق‌های دور و نزدیک..

انگار جایی نوشته بود که اینها باید در یک مدار باشند...

یک روزی ...

یک جایی است...

که باید با هم برخورد کنند...

آنوقت...

می شوند همدم...

می شوند دوست...

اصلا میشوند هم شکل...

مهرشان آکنده از همه ....

حرفهایشان می شود آرامش...

خنده شان، کلامشان...

می نشیند روی طاقچه دلتان...

نباشند دلتنگشان می شوی..

هی همدیگر را مرور می کنند...

از هم خاطره می سازند...

یادمان باشد..

حضور هیچکس اتفاقی نیست…