نامه عاشقانه خداوند به تمام بندگان

“نامه عاشقانه خداوند به تمام بندگان”

سوگند به روز
وقتی نور میگیرد
و به شب وقتی آرام میگیرد
که من نه تو را رها کرد ه‌ام
و نه با تو دشمنی کرده‌ام
( ضحی ۱تا ۳)

افسوس
که هرکس را فرستادم
تا به تو بگویم دوستت دارم
و راهی پیش پایت بگذارم
او را به مسخره گرفتی.
(یس ۳۰)

و از تمام پیامهایم روی برگرداندی
(انعام ۴)

و با خشم رفتی
و فکر کردی
هرگز بر تو قدرتی نداشته ام
(انبیا ۸۷)

و مرا به مبارزه طلبیدی
و چنان گمان بردی
خودت بر همه چیز قدرت داری.
(یونس ۲۴)

و این در حالی بود که
حتی مگسی را نمی توانستی
و نمی توانی بیافرینی
و اگر مگسی از تو چیزی بگیرد
نمی توانی از او پس بگیری
(حج ۷۳)

پس
چون مشکلات از بالا و پایین آمدند
و چشمهایت از وحشت فرورفتند
و تمام وجودت لرزید
گفتم کمک هایم در راه است
و چشم دوختم ببینم
که باورم میکنی
اما
به من شک داشتی .
( احزاب ۱۰)

تا زمین با آن وسعت بر تو تنگ آمد
پس
حتی از خودت هم به تنگ آمدی
و یقین کردی
که هیچ پناهی جز من نداری،
پس
من به سوی تو بازگشتم
تا تو نیز
به سوی من بازگردی،
که من مهربانترینم در بازگشتن.
(توبه ۱۱۸)