بسم الله الرحمن الرحیم

بسم الله الرحمن الرحیم
قسمت دوم :
روزی حضرت علی علیه السلام، عباس خرد سال را در کنار خود نشاند و به او گفت : بگو یک‌. عباس گفت‌: یک‌. امام فرمود‌:بگو دو عباس ازگفتن خودداری کرد. وقتی امام علت را جویا شد جواب داد : شرم می‌کنم با زبانی که خدا را به یگانگی خوانده‌ام‌، دو بگویم.
حضرت ابوالفضل علیه السلام، ولایت شناس بود و بالتبع دشمن شناس- آن هم نه شناختی که صرفاً به تفسیر، تحلیل، درس، کتابت و به اصطلاح تئوری خلاصه شود؛ بلکه اوج معرفت، ایمان، اخلاص و مودت خود را در میدان عمل به ظهور رسانده و تجلی می‌دادند و همیشه به موقع، با بصیرت و با شجاعت، در صحنه‌های رویایی با دشمن حاضر بودند و به همین دلیل او را به رزمندگی بیشتر می‌ شناسند.
درجنگ صفین،بااین که شاید نوجوانی 12 ساله بودند، در کنار پدر با لشکر معاویه، آن چنان می‌جنگید که همه خوف رویارویی با او را داشتند در دوران ده‌ساله‌ امامت حضرت امام حسن علیه السلام، علمدار جنگ نرم بودند، در دوران ده ساله‌ امام حسین علیه السلام نیز همین‌طور و بالاخره در کربلا؛ و می‌دانیم که ایشان در کربلا نیز فقط جنگ‌آوری شجاع نبودند، بلکه نمودهای درایت، بصیرت، ادب، اخلاق، شجاعت، ایثار و اخلاص ایشان، کمتر از علمداری یا سقایت نبود.
ابوالفضل :
در روایات تاریخی می‌ خوانیم که عده‌ای به امام سجاد علیه السلام گفتند: پدر شما با 72 تن قیام کرد و به شهادت رسید، شما نیز قیام کنید، آخرش همه شهید می‌شویم!
ایشان فرمودند: پدرم هفتاد و دو یار داشتند، من اگر هفت یار داشتم، قیام می‌کردم مشهور است که امام صادق علیه السلام هزاران شاگردداشتند؛ به ایشان عرض شد: جد شما با این تعداد اندک قیام کردند، شما چرا قیام نمی‌ کنید و حال این که ما با این تعداد انبوه هستیم؟!، ایشان فرمودند: اگر به تعداد بزغاله‌های این گله نیز یار داشتم، قیام می‌کردم روای گوید: پس از نماز، آنها را شمردم، شانزده رأس بودند.
پس مسئله،تعدادنفرات نبوده و نیست، بلکه این است که قیامی به امامت سیدالشهداء - به عظمت کربلا در روز عاشوا - در مقابله با اسلام معاویه‌ای و یزیدی، برای نجات مسلمین در تمامی زمان‌ها و مکان‌ها، فقط با تعدادی کم یازیاد از سلحشوران و جنگ‌آوران مخلص، محقق نمی‌گردد، بلکه یاران و انسان‌ های کاملی، چون امام سجاد علیه السلام، حضرت زینب علیها السلام و ابوالفضل العباس علیه السلام می‌ خواهد تا برای همیشه، الگو، معلم و اسوه‌ جهانیان در تولا و تبرا، علم، حکمت و بصیرت، صبر و استقامت، دشمن شناسی، موقع شناسی، اخلاق و اخلاص و باشند.(ادامه دارد...)