از درگه این دل به تو ای عشق سلام است

از درگه این دل به تـو ای عشـق سـلام است
گـوینــد که دلـدادگیـت جــرم و حـرام است

افســرده و دلگیـرم از ایـن چــرخ بــد اختـر
هـر جا که روم جـور و ستـم حـد تمام است

احساس قشنگی است به عـشق تو سـرودن
گویاشب شعراست وغزل،باده به جام است

هرجا که تو باشی همه ی عشق همانجاست
هـم صحبتـی تــو  صنـما عـیش مـدام است

از سـاقی و میخـانـه و سـاغر چـه نــویـسم
در چـشـم خمـار تو  همـی بـاده بـکام اسـت

در میکــده ی عــشـق اگـر سـجـده کـنـد یار
شـیرین تر از اندیشـه دیریـنه ی خام است

بحثی است میان دل و عقل در شب مستی
عاقل چـه کسی باشد و دیـوانـه کدام است

آن بــاده کــه از جـام لبـانـت بــه دل افـتـاد
آرامـش جان است ، ولی، دانـه ی دام اسـت

در خـــانـه ی مستــانـه قــدم رنجـه بفـرمــا
چـــون کلـبه ی مــا مـنزل یـاران بـنام است

آن زلــف پریشـی  کـه ز رخــسـاره گــرفـتی 
چون قرص قمـر در شب تار و لب بام است

گل کــرده  غـزل در شب شعـر و دل شـاعـر
در  وادی  دلـــدادگی  و غـرق کـــــلام است

ایـن حـال پـریشـانـم و دلخــون ز دو عـالـم
دلخوش به نگاه تو و یک حسن ختام است