تفسیر قرآن

پیام‌های آیه 7 سوره حشر

- قوانين قرآن، كلى است، نه مخصوص به شأن و زمان نزول. (قانون فيئ مربوط به تمام مواردى است كه كفّار آن را رها كرده و رفته اند و مخصوص يهود بنى نضير نيست. كلمه «ما» و «قرى » نشان عموميّت است.) «ما افاء اللّه على رسوله من اهل القرى »
- اموالِ كفّار فرارى، در اختيار رهبر دينى است. «ما افاء اللّه على رسوله»
- نظام اسلامى به پشتوانه اقتصادى نياز دارد كه يكى از آنان فيئ و اموالى است كه بدون جنگ، به خاطر فرار يا متاركه كفّار نصيب مسلمانان مى شود. «ما افاء اللّه على رسوله...»
- رعايت ادب و شئون، در سخن لازم است. (ابتدا نام خدا، سپس رسول خدا و سپس ديگران). «للّه و للرسول...»
- سهم خداوند، زير نظر پيامبر در راه رضاى خدا مصرف مى شود. «فللّه...»
- فقرزدايى، جزء برنامه هاى اصلى اسلام است. «و المساكين»
- اگر گردش ثروت در دست اغنياى مسلمانان ممنوع است، پس در دست كفّار قطعاً مورد نهى است. «كى لايكون دولة بين الاغنياء...»
- برنامه ريزان اقتصادى در نظام اسلامى بايد به تعديل ثروت وعدم تمركز آن در دست يك گروه خاص توجه داشته باشند. «كى لايكون دولة بين الاغنياء...»
- اطاعت از فرامين پيامبر واجب است، زيرا پيامبر معصوم است، وگرنه به طور مطلق و بى چون و چرا دستوراتش واجب الاطاعه نبود. «ما آتاكم الرسول فخذوه...»
- سنت پيامبر، لازم الاجرا است. «ما آتاكم الرسول فخذوه»
- لازم نيست تمام دستورات در قرآن آمده باشد، بلكه هر امر و نهى كه در سخنان پيامبر آمده باشد بايد اطاعت شود. «ما آتاكم الرسول فخذوه و ما نهاكم عنه فانتهوا»
- در انجام فرمان پيامبر، سرعت به خرج دهيم. «فخذوه... فانتهوا» (حرف فاء براى سرعت است).
- در مسائل مالى و تقسيم آن لغزشگاهى است كه بايد با تقوا از آن گذشت. «ما افاء اللّه... و اتقوا اللّه»
- اطاعت بى چون و چرا از پيامبر، نمودى از تقوا است. «ما أتاكم الرسول فخذوه... و اتقوا اللّه»
- بى تقوايى، كيفرى شديد دارد. «و اتقوا اللّه انّ اللّه شديد العقاب»
- ياد كيفر سخت، سبب تقوا است. «و اتقوا اللّه... شديد العقاب»

بر گرفته از کتاب الکترونیکی تفسير نور مرکز اطلاع رسانی غدیر