گاهی فکر میکنم

گاهی فکر میکنم
مگر میشود آدم ها اینقدر راحت و
هر چند وقت یکبار کنار معشوقه ای جدید
بایستند و دو نفره هایشان را به معرض نمایش بگذراند؟
انگار خودشان ثابت اند و آدمِ کنار دستی شان
فقط عوض میشود !
در همان مکان ها ، با همان خنده ها
با همان ژست های مضحک که مثلاً من خیلی
خوشبختم و افسوس به حال آنهایی که فقط می آیند
تا جای خالی نفر قبل را پر کنند ...