سنگم

سنگم
آرام آرام می‌نویسم و
خود را می‌تراشم
تا به شکلِ مجسمه‌ای درآیم
که تو بودایَش کرده‌ای!
از دهان من اگر حرفی نیست،
کوتاهی از من است
نمیدانم چگونه از "تو"
سخن بگویم
با دهانی از سنگ.

#شمس_لنگرودی
دیدگاه ها (۱)

باور کن!تو را پنهان خواهم کرددر آنچه که نوشته‌امدر نقاشی‌ها ...

تو را در بازوان خویش خواهم دیدسرشک اشتیاقم شبنم گلبرگ رخسار ...

#عکس_نوشته

#صبحبخیر

بالاخره در زندگی هر آدمی ،یک نفر پیدا می شود که بی مقدمه آمد...

سلام!حال همه ما خوب استملالی نیست جز گم شدن گاه به گاه خیالی...

بعد از تو یعنی بیداری به انضمام خواب هایی که داشتم تو را در...

در حال بارگزاری

خطا در دریافت مطلب های مرتبط