تنهایی شاخهی درختیست پشت پنجرهام گاهی لباس برگ می

تنهایی، شاخه‌ی درختی‌ست پشتِ پنجره‌اَم گاهی لباسِ برگ می‌پوشد گاهی لباسِ برف اما، همیشه هست!