حضرت علامه مصباح یزدی

حضرت علامه مصباح یزدی:

سید بن طاووس اعلی الله مقامه می‌گوید که نیمه شبی در سردابِ مقدّس سامرا صدای مناجاتِ زیبای امام عصر(علیه السلام) را شنیدم که در حقّ شیعیانش چنین طلب استغفار می‌فرمود: «اَللَّهمَّ إِنَّ شیعَتنا مِنّا و خُلِقُوا مِن فاضِلِ طینتِنا و عُجنُوا من ماءِ عذبِ وِلاَیَتِنا فَاغفِر لَهُم مِن الذُّنُوبِ مَا فَعَلُوهُ إِتّکَالا عَلَینَا فَوَلِّناَ حِسَابَهُم یَومَ القِیَامَةِ و لاَ تَفضَحنَا بأَعمَالِهِم...؛ پروردگارا! شیعیان ما از مایند؛ از اضافه خاک خلقت ما آفریده شده اند و سرشتشان به آب گوارای ولایت ما عجین شده است؛ پس ببخشای برایشان گناهانی را که با اتّکا و اعتماد به ما انجام داده اند و حساب روز قیامتشان را به ما واگذار فرما و ما را با آشکار کردن اعمالِ ایشان رسوا و خجلت زده مفرما!» (علاّمه مجلسی، بحارالانوار، ج 53، ص302؛ علی اکبر نهاوندی، العبقری الحسان، ج 2، ص 149(با اندکی تفاوت)

«آفتاب ولایت،ص 170»