بسم الله الرحمن الرحیم

بسم الله الرحمن الرحیم
قسمت اول :
تنهایی غم نیست. خسارت نیست. بی‌کسی معنا نمی‌دهد. آن فرصت جشن گرفتن با خودیت متعال خویش است.
‌یک فرزانه مقلد خداست. خدایی که تنهاست و در عین حال با همه است. اگر سالکی بدین کیفیت نائل شود و همچنانکه با همه است، تجرّد و تنهایی‌اش را پاس بدارد، یک واصِل به تمام معناست.چنین کسی تمامیت هستی را با تنهایی مقدسش شکار کرده است.
‌ای دوست، تو آنگاه شکوفا می‌شوی و جهانی می‌گردی، که به تجرّد خود دست‌یابی وهمچون شجره‌ای شکوفا بر پای خویش باشی.این تنهایی که می‌گویم معنای دیگری از خداگونگی است.
ما انسان‌ها کلاً موجودات تنهایی هستیم. این احساس تنهایی حال آدم را بد می‌کند. این احساس تنهایی موجب می‌شود که آدم سوءظن پیدا بکند نسبت به محیط خودش، جهان خودش و فکر کند واقعاً کسی حمایت‌گر از او نیست. آدم‌ها وقتی که در درون این تنهایی قرار می‌ گیرند حتی با دیگران دشمنی می‌کنند. می‌گویند وقتی همه با ما نامهربان هستند، ما هم همین‌طور. هیچ‌کس به ما رحم ندارد، ما هم همین‌طور.
تنهایی یعنی ... : تنهایی یعنی کسی نباشد از رنج‌هایت برایش بگویی، یا شادی‌هایت را به او ابراز کنی. خدا گاهی عمداً انسان را تنها می‌ گذارد تا با خودش مناجات کنیم.
مناجات با خدا : مناجات با خدا در تنهایی، ایمان را افزایش می‌دهد و خدا را برایمان ملموس می‌کند؛ کسی که سحرها با خدا مناجات دارد، هیچگاه تنهایی را حس نخواهد کرد.
سحر، بهترین زمان تنهایی : هنگام تنهایی بهتر می‌توان خود را یافت، همچنان‌که بیشتر می‌شود خود را باخت. هنگام تنهایی زمان جمع آوری امتیازات کلان و نیز زمان از دست دادن امتیازات فراوان است. بهترین زمانِ تنهایی، برای به دست آوردن امتیازات فراوان، سحر است. سحر می‌توان تنها با مرور آرزوهای خوب به خیلی جاها رسید.
اثر درک محبت اولیاء خدا به ما : خدا برای اینکه تاثیر کلام اولیاء خودش را به بالاترین حد برساند، آنها را بسیار عاطفی و علاقه‌مند به بندگان خود آفریده است. اگر ما به محبت اولیاء خدا به خودمان پی ببریم، دیگر از تنهایی بیرون خواهیم آمد و از قدرت روحی بالایی برخوردار خواهیم شد و وجودمان سرشار از عاطفه خواهد شد.
فرار از تنهایی : انسان برای فرار از تنهایی، با دیگران ارتباط برقرار میکند و حتی عاشق میشود. ارتباط عاشقانه یعنی عمیقاً تنها نبودن. خودخواهی دیگران، ما را تنهاتر میکند و غم تنهایی را افزایش میدهد.ولی تمام آدمها کم و بیش خودخواهند و دست خودشان هم نیست.تنها ارتباط با خداست که تنهایی را ازبین میبرد.(ادامه دارد...)