ﺷﯿﺸﻪ ﯼ ﭘﻨﺠﺮﻩ ﺭﺍ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﺷﺴﺖ
ﺍﺯ ﺩﻝ ﻣﻦ ﺍﻣﺎ 
ﭼﻪ ﮐﺴﯽ ﻧﻘﺶ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺷﺴﺖ...؟ 
ﭼﻪ ﺑﮕﻮﯾﻢ ﺑﺎ ﺗﻮ ؟
ﺩﻟﻢ ﺍﺯ ﺳﻨﮓ ﮐﻪ ﻧﯿﺴﺖ 
ﮔﺮﯾﻪ ﺩﺭ ﺧﻠﻮﺕ ﺩﻝ ، ﻧﻨﮓ ﮐﻪ ﻧﯿﺴﺖ 
ﭼﻪ ﺑﮕﻮﯾﻢ ﺑﺎ ﺗﻮ ؟
ﮐﻪ ﺳﺤﺮﮔﻪ ﺩﻝ ﻣﻦ ﺑﺎﺯ
ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﺗﻮ ﺍﯼ ﺭﻓﺘﻪ ﺯ ﺩﺳﺖ 
ﺳﺨﺖ ﺩﺭ ﺳﯿﻨﻪ ﺑﻪ ﺗﻨﮓ ﺁﻣﺪﻩ ﺑﻮﺩ